Spelbeschrijving:

Thema:
We hebben 2 ontdekkingsreizigers in ons midden die allebei een nieuw land willen stichten op een eiland dat ze hebben gevonden wanneer ze door een toevallige storm helemaal van het padje zijn gegaan en het noorden niet bijtijds hebben kunnen terugvinden en dus eindigden in de caraiben. Ze nemen elks de helft van de groep mee en gaan hun beschaving stichten.
Uiteindelijk willen ze ook wel iets te weten komen over hun naaste buren en sturen ze gezanten naar het andere dorp waar die te weten proberen komen hoe het leven daar draait.

Speluitleg:
De verschillende groepjes worden afgevoerd naar een andere ruimte alwaar ze extra uitleg krijgen: doordat ze op een afgelegen eiland zitten kennen ze mekaar zo goed dat niet meer met mekaar moeten praten: behalve tijdens de eilandraad is het verboden om met mekaar in een andere taal dan die van het eiland te praten.

Eiland 1

Dit is het land van de harde werkers: alles wat hier teld is geld verdienen. Je verdient geld door een set van 5 verschillende dieren te verkopen op de markt. Je geld wordt dan bij op de bank die vandaag een bord is bijgeschreven. Handelen met je medespelers is niet zo makkelijk: je moet eerst laten zien dat je een waardige eilander bent: de spelers gaan eerst in duel. Dit maken ze duidelijk door mekaar de hand te geven en dan zich dan te bewijzen. Dit kan blad steen schaar zijn, maar ook met een lint in de broek dat eruit getrokken moet worden. De winnaar van het duel mag met het geluid dat het dier maakt aangeven welk kaartje de verliezer moet afgeven. Dit gebeurt ook niet zomaar, maar door het kaartje op de grond te leggen, een stap achteruit te gaan. Daarna gaat de winnaar een kaartje ernaast leggen, neemt een stap achteruit waarna de verliezer het kaartje van de winnaar pakt en de winnaar het kaartje van de verliezer. In deze cultuur is het heel belangrijk dat alles volgens de regels gebeurt. Wanneer dit niet het geval is, dan gaat de trade niet door en zal de eilandbewoner zijn weg vervolgen.

Eiland 2

Ze rak en elkaar heel graag aan en tonen bijzonder veel respect voor ouderlingen. In Geelland is 3 een geluksgetal. Als een Geellander 3 k eer achter elkaar de hik heef t, of hij ziet 3 vogels vliegen dan voelt hij zich heel blij. Als hij 3 maal een spelletje wint, hoe voelt hij zich dan? Blij! Er is één spelletje dat de Geellanders heel graag spelen: het R afa-R afa spel. Ik leg je even uit hoe dat spel precies in elkaar zit:
1. Alle spelers lopen met hun handen op de rug. In één van hun handen hebben ze een gekleurd steentje, een soor t gelukssteentje. Je nodigt uit tot spelen door een speler recht in de ogen te kijk en en met je voet driemaal op de grond te stampen. Wil de ander meespelen dan drukt hij dit uit door jou met drie vingers op je rechterbovenarm te aaien. Wil de ander niet spelen, dan blijf t die onbewogen staan. Jij moet je dan meteen omdraaien en weggaan.
Niet willen meespelen is heel normaal in dit land. Als jullie tegelijk beginnen te stampen, dan hebben jullie geen geluk en gaat het spelletje ook niet door.
Als het gelukt is, dan moet de niet-uitdager zijn handen voor zich uit steken met in een hand een steentje. De uitdager moet raden in welke hand het steentje niet zit. Wanneer hij juist raad, dan spelen we door: opnieuw raden in welke hand het steentje zit. Als er 3 keer na mekaar juist geraden word dan heb je veel geluk. Je roept rafa rafa en de andere eilanders komen je dan feliciteren door je met 3 vingers zachtjes aan te raken.
Op het eiland is er ook een ouderling die enkel andere mensen kan uitdagen. Deze ouderlingen hebben het altijd juist, ookal moet de ander ervoor valsspelen. Wanneer de ouderling het juist heeft, dan moet hij niet hard rafa rafa roepen, maar wordt hij enkel gefeliciteerd door de uitdager.
Eenmaal per bezoekersronde kan de ouderling 3x in zijn handen klappen waardoor iedereen rond hem komt staan en een koekje eet.
Wanneer er mensen zijn die niet aan de regels voldoen, worden deze straal genegeerd.